vrijdag 22 maart 2013

Groot nieuws !

Sommige onder jullie wisten het al,
anderen sloegen aan het raden
(en af en toe was het nog juist ook ;-) )
maar nu is het officieel !
 
We hebben een huisje gekocht !
 
Daar horen natuurlijk verhuiskaartjes bij,
en een warme choco,
gewoon voor de gezelligheid.
 
 
 
Je kan zo'n saai kaartje kopen
in 1000-voud.
Maar dat vond ik een tikkel easy.
 
Dus nam ik een foto van ons kersverse huisje
dat toen nog niet van ons was.
Samen met wat kleurkes icing
een nogal-groot-uitgevallen koekje
en huppa !
 
Enkele foto's later,
wat dagen wachten
en dan mag je zo'n leuk pakketje gaan oppikken
bomvol overdreven schattige verhuiskaartjes.
 
 
Hier komt dan die chocomelk bij kijken.
Want daar moet natuurlijk overal een adres op
en nog wat gekrabbel hier en daar.
 
 
Nu is het vooral tijd voor stoffige haren
geverfde schoenen
behangen kaken
bakstenen in je neus
klapperende tanden bij het boren en breken
kiezen van kleurtjes
in en uitladen van dozen
gevechten tegen spinnekoppen
(lees: hard wegrennen en vriendje commanderen het gevecht aan te gaan)
en veel-veel-veel geglunder en gepros.
 
Dus ik hoop dat jullie verstaan dat ik iets minder frequent ga zeveren en zwabberen op het www.
Het begin van het einde was al voelbaar de laatste dagen/weken.
 
Maar no worries,
ik pik de draad op zo snel we onze poep op een gloednieuwe wc kunnen zetten
en we zeker zijn dat we niet moeten badderen in een emmer.
 
En tussendoor
als ik het niet kan laten.

donderdag 21 maart 2013

Bakles ! Deel 15

De bakkersles gaat lekker door.
 
Elke dinsdagavond sjok ik nog steeds met een happy gevoel de deur binnen,
ik ren door die grote hal
eigelijk ren ik niet, wel in mijn hoofd, maar ik probeer zo 'normaal' mogelijk, maar toch op grote snelheid, voorbij die Grote Open Vlakte te geraken zonder al te veel gedoe.
en spring dan in mijn bakkerstenuetje,
klaar voor het werk.
 
Les 15 was op de moment van de verloren maandag,
een dagje te laat dus,
maar dat speelde voor ons geen rol.
 
Appelbollen en worstenbroodjes,
was het thema vandaag.
 
Fijn fijn fiijjjn !
 
Er werden natuurlijk ook nog broodjes gemaakt,
nog eens een poging tot stokbrood.
 
En de resten bladerdeeg werden verwerkt in koffiekoeken.
 
We leerden hoe we snel grote hoeveelheden appelbollen maakten,
want bij die bakkers moet het allemaal rap gaan.
 
En een lekkere samenstelling van gehakt,
die ik toch niet zo lekker vond.
Maar ik ben sowieso geen worstenbrood-eter,
dus dat zal wel aan mij liggen.
 
Het was een les van smikkelen en smakken
niet beters dan een kraakverse appelbol,
récht uit de oven, met prachtig bladerdeeg dat geen diepvries gezien heeft,
toch?
 
Njam !
 
 
 
 

 


Tot volgende week !!






zondag 17 maart 2013

Flapperdeflap !

Easy food.
Of zetel-food
zoals wij dat noemen.
 
Makkelijk klaar,
niet te veel gepros,
perfect mogelijk om netjes in de zetel
lui voor de tv op te eten.
 
Moet kunnen.
Zo af en toe.
 
Ik zie mijn bumblebee-mama al berispende blikken werpen richting het computerscherm als ze dit leest 'zo zijt gij niet grootgebracht he!'
 
Neen dat klopt.
Misschien maakt het dat stiekem nog leuker.
Stiekem zo.
Maar ssshhht, niet tegen mijn mama zeggen!
 
Bon.
Flapjes dus.
Jaaaaaja, geef maar toe,
gellie* dacht dat ik mijn flapjes vergeten was.
Neeehee.
 
Maar in plaats van origineel te zijn
en eens iets anders te doen...
dat was ook te veel moeite precies.
 
Ik was aan het rondscrollen op mijn eigen blog
dat overkomt me zo wel eens
op zoek naar inspiratie of een receptje.
En hop daar was het!
Watte?
 
Ik kreeg daar nu zo'n goesting in.
Dat kan je hebben he.
 
Dus ik maakte het nog eens.
Deze keer dacht ik er aan om foto's te trekken.
Dus om mijn schaamteloze kopie-gedrag toch wat goed te maken,
pleur ik er even een foto-recept bij.
Goed zo?
 
Nodig?
- ham
- kaas
- bladerdeeg
- een flapjes-ding
- een bakborsteltje
- een eitje
- een oven
 
Als ik Bumblebee-vriendje naar de winkel stuur,
dan hebben we gesneden ham uit een pakje.
Ga ik zelf,
dan hebben we een plak ham die je zelf nog moet snijden.
 
Trek uw eigen conclusies.
Ben ik moeilijk
of neemt hij het graag makkelijk?






Wat voor kaas, en wat voor ham?
Speelt zo'n rol niet, wat je zelf lekker lijkt.
 
Rol je bladerdeegrolletje uit
(je kan dat dus ook perfect maken met je zelfgemaakte bladerdeeg he...)
en steek met de achterkant van uw flapjesding daar rondjes uit.
 
Heb je zo geen flapjesding?
Dan snij je rechthoekjes,
of gebruik je een kommetje als vorm.



Bloem uw flapjesding goed in
echt waar, dat helpt!
leg een rondeke deeg op zijn plaats,
duw alle lucht er uit
en moffel* er een schoon hoopje op.
 
Met geklutst eitje en een penseeltje maak je de randen even nat.
En dan *huppa* goed dicht duwen.
Knijp maar flink.
 
Open, omdraaien en klaar.
 
Als je een kommetje gebruikt,
trek dan gewoon de ene kant van je rondeke naar de andere kant,
en duw aan met een vork
of met je vingers.
 
Een vierkantje of een rechthoek: hetzelfde.




Hou er wel een beetje uw aandacht bij.
Allez ja.
Da's hier nu geen hoogstaande culinaire toestand
maar ge kunt uzelf ook meer werk geven dan nodig.
 
Heb't ge'm?
Ik moet dat precies elke keer lappen.



Keil dat op een bakplaat ga er met uw borsteltje-met-ei een goeie keer over.
En dan mag dat in de oven.


Oven voorverwarmen op 200°C
en zo'n 20 minuten later *ting* !
 
En uw keukenn die ruikt weer goddelijk.
 
Ge zult kwijlen.
Ik beloof het.
 
Ik beloof ook dat ge uw tong zult verbranden als ge geen 5 minuten wacht.



Makkelijk
en rap klaar.
Meer moet dat niet zijn, toch?



Fijn weekend nog !


vrijdag 15 maart 2013

Letterkoekjes !


Sinds ik de wereld van de icing ontdekte
en dat is nog niet zo vreed lang
maakte ik daar gretig gebruik van bij last-minute cadeautjes.
 
Een koekje is rap gebakken
en met een kleurtje of twee-drie icing in de diepvries komt ge al ver.
 
Het enige dat je dan nog moet hebben
is wat tijd om de boel te laten drogen.
 
En huppa.
Je hebt een cadeautje.
 
Een gepersonaliseerd cadeautje dan nog,
want je zwiert en zwatst op die koekjes wat je zelf wil.
Een welgemeende 'ooooh!' als resultaat.
 
Daar doe je het voor.
 
Genoeg gekletst.
 
Wat heb je nodig om dat zelf te doen?
*koekjes
 
(wel even laten ontdooien dan!)
 
Als spuitmondjes gebruikte ik de #1 en de #2,
maar da's een beetje goesting.
 
Ik begon met een rondeke
heb je vierkante koekjes,
maak dan een vierkantje...
en zo kan je dat feitelijk bij elke vorm doen.
 
Maar ik had dus een rondeke.
Met een rondeke van icing,
dat ik schoon opvulde.
 
Je weet, geen getaffel en gedoe met verschillende diktes icing.
Gewoon één en hetzelfde.
 
Rond dat gevulde rondeke zette ik wat dotjes.
Altijd schattig.
Je kan ze op het randje zetten,
of echt er zo nog half op zoals ik deed.
Of OP je rondeke.
 
Experimenteer een beetje, en je hebt al direct verschillende koekjes.




 
Even wachten tot de bovenlaag wat droog is,

en dan haal je je mooiste handschrift boven
en pleur je daar een letter op.
 
Ik maakte de koekjes voor een überschattige babymeid.
Een echt dotje.
Met een prachtige naam.
 
Ben je niet zo zeker over je handschrift?
Oefen dan eerst wat op een bakpapiertje,
of op een bord.
Of op eenders wat eigelijk.
 
Des te langer je wacht,
des te harder komt je letter op je koekje te liggen
in plaats van dat ie er zo wat in 'zakt'.
 
Dus wil je een hele scherpe letter,
zorg dan dat je koekje helemaal droog is
en neem een dun spuitmondje voor je letter.



 
En voila.

Dat is het eigelijk !
 
Je kan andere kleurtjes nemen voor een speels resultaat.
Of dan weer die kleur voor de letter,
en die kleur voor de dotjes,...
 
Ik hield het simpel.
Het moet niet altijd moeilijk zijn,
toch?
 










 

Steek dat nu in een mooi zakje,
of een doosje.
Met een bijpassend strikje.
En je hebt jezelf letterkoekjes gemaakt.
Perfect als cadeautje
voor zowat elke gelegenheid.




  

dinsdag 12 maart 2013

Bakles ! Deel 14

Hupla se,
we zijn al les 14.
 
Dat was een les vol biscuitjes.
Geen rolbiscuits deze keer,
maar een echte ronde
perfect voor kerststols en dergelijke meer.
 
Veel geklop en gezucht boven een warm vuur
want biscuit maken is een eitje
maar niet als je dat eitje moet kloppen boven een vuurtje terwijl het geen omelet mag worden.
Zweten geblazen dus.
 
lekker makkelijk
en werkt even goed.
 
Maar bon.
Over naar de les terug.
 
We leerden ganache maken,
een makkelijke manier om een biscuit mooi glad te krijgen met botercreme of andere creme.
(verdorie, ik val in herhaling...
maar die bakkers zijn foefelaars !
Ik meen het,
die trucjes voor alles... niet te doen.)
 
We leerden ook supersimpele chocolade afwerkingen te maken.
Die ze dan van mijn werktafel af kwamen pikken om zelf te gebruiken.
*poeha*
 
We leerden om marsepein te branden,
om te gebruiken als versiering.
 
En op het einde van de les hing zowat iedereen tot achter zijn oren en ellebogen onder de chocolade.
We leerden ook ineens wat een pest dat is om af te wassen van materiaal als je dat eerst hebt laten indrogen.
 

 

 







 

 
Lekker prossen met chocolade,
fijn toch?
 
Ik weet niet waarom,
maar ik dropte dat lekkers af gewoon bij anderen
en moest er zelf niets meer van hebben.
*bweuhk*
 
Kan te maken hebben met het feit dat er nog steeds chocolade in mijn haren hing tegen dat ik thuis kwam...
 
Tot volgende week !!
 


 

zondag 10 maart 2013

Tutorial: gerezen bladerdeeg

Bladerdeeg.
Krijg je de bibbers al?
 
Wij,
als bakkersleerlingen
stonden angstig naar elkaar te kijken toen we dat woord hoorde vallen.
 
O jee.
O nee...
als dat maar goed komt.
 
Da's toch zo'n heerlijk horrorverhaal dat de ronde doet,
bladerdeeg maken is moeilijk
en vraagt veel tijd.
Bij het minste loopt het mis
en is al je werk voor niets.
 
*poeha !*
Nee hoor.
 
Bladerdeeg is geen moeilijke om te maken.
Trek er een uurtje voor uit,
want dat heb je wel nodig
en je kan nadien heerlijke koffiekoeken,
chocobroodjes
croissants
en meer van dat lekkers maken.
 
En ik zeg u...
dan moet je dat pakjes-prul-brol-ding niet meer hebben.
 
Eén klein probleempje.
Je hebt toerboter nodig.
 
Say what?!
 
Toerboter dus.
Klaar voor een stukje theorie?
Neen?
Scrol maar gulzig naar beneden dan want je krijgt het toch door je strot gestoken.
 
Om te beginnen is er een groot verschil tussen gerezen bladerdeeg en ongerezen bladerdeeg.
Hier hebben we het over de gerezen variant.
De rest doet er nu even niet toe.
 
Het deeg van gerezen bladerdeeg krijg je door de aanwezigheid van toervetstof en gist.
Tijdens het gistingsproces,
'de rijs' in de volksmond dus
komt er koolzuurgas vrij,
waardoor je koffiekoek of dergelijke groter zal worden in volume.
Klinkt logisch.
 
Tijdens het bakken verdampt er water uit het deeg,
maar de vetlagen houden dat tegen,
waardoor deze omhoog komen.
Zo krijg je dat 'gebladerde' effect.
 
Het is dus heel belangrijk dat je de juiste vetstof voor het juiste deegje gebruikt.
En hier is dat dus die toerboter.
 
Gebruik je geen toerboter,
en is je boter dus te zacht, dan gaat die in het deeg kruipen in plaats van lagen te vormen
en krijg je kleine, ongebladerde baksels.
Is je boter te hard,
dan ga je het deeg beschadigen bij het toeren,
krijg je gaten in je lagen en gaat je deeg niet mooi bladeren.
Met als resultaat dat je baksels hubbels en bubbels vertonen,
en er niet echt smakelijk uitzien.
 
Got it?
Vrij belangrijk dus dat je de juiste boter gebruikt.
Jaja, ik val in herhaling.
 
Nu.
Er zijn verschillende botertjes,
met verschillende eigenschappen.
Maar me dunkt dat jullie nu al genoeg theorie hebben gekregen,
de rest bewaren we voor een andere keer.
 
Voor degene die het willen weten.
Ik gebruikte deze keer 'Alfa' als merk van toerboter.
 
Ga luisteren bij een bakkerswinkel,
bij je bakker
of bij een groothandel.
In Nederland kan je het heel makkelijk krijgen bij je bakker
heb ik me laten vertellen.
Hier in België zijn ze daar niet zo zot van,
maar je kan het proberen.
 
Bon.
Je hebt je boter?
Dan is het vanaf nu piece of cake.
 
Hier gaan we !
 
Voor toch al wel een deftige stapel koffiekoeken
of croissants of meer van dat lekkers heb je het volgende nodig:
 
750g deftige kwaliteit bloem
(ja mannekes...geen bloem van 0.20euro alstublieft)
375g koud water
(lees goed: KOUD, zo koud mogelijk!)
75g eitjes
60g gist
geen gedroogde !
12.5g zout
22.5g vetstof
neem maar gewone 'goede' boerenboter
22.5g suiker
 
En dan apart:
400g koude toerboter
 

Heel belangrijk is dat je het deegje kort gaat kneden,
net genoeg tot alles een vaste massa is en niet meer uit elkaar valt.
 
Zwier de bloem in de kom,
verkruimel de gist er over.

 
Ook het water en de eieren mogen er bij.
 
Laat even mengen tot alles goed pakt,
dan pas mag de boter
de gewone boter, niét de toerboter !
en het zout
en de suiker er bij.
 
Noem dat maar de Grote Drie.
Bij zowat alle bakkersrecepten met gist staat bij dat vetstof, zout en suiker pas als laatste bij het mengsel mogen.
Waarom?
Deze hebben alle drie effect op de werking van het gistingsproces.
Zout vreet de gist met huid en haar op
nee serieus...leg maar eens een brokje gist in een potje met zout, en kijk een half uur later nog eens.
Boter zwakt gist serieus af
en suiker vreet zowel in als dat het afzwakt.
 
No good dus, als je het moet hebben van je gist voor mooie koeken te verkrijgen.
 

 
Als alles mooi in je deeg zit
haal je het uit je kom.
 
Je kan natuurlijk ook los op de tafel beginnen
maar dat geeft een mesthoop
en ik hou niet van mesthopen.
 
Dat stinkt.
 
 
Geef je deegje nog een laatste duw en por,
en hou de bloem goed bij de hand om royaal je werkoppervlakte mee te behandelen.
 
Ik meen het.
Je wil echt geen koffiekoekendeeg van je tafel al moeten schrapen.
 
Bon.
 
Nog een tip:
probeer vanaf het begin je deeg in vorm te brengen.
Je wil een hoekig deeg.
Een rechthoek-vierkantig-stuk deeg.
Gesnapt?
 
Rol dat uit.
Niet te dik
niet te dun.
Dat mag er best nog wat korrelig uitzien,
geen probleem.
 
 
Dan is het tijd voor wat gepros.
Haal je koude toerboter boven.
Tot die tijd mocht ie best in de koelkast blijven liggen.
 
Dan pluk je van je boter stukjes af.
En duw je die stukjes in je deegje.
 
Hoe fijn dat het ook is om te doen,
doe een beetje van de vooruit,
want je gist is ondertussen ook al aan het wroeten en wriemelen in je deegje,
en je moet dat voor zijn.
 
Dus pluk
duw
pluk
duw
pluk
duw
*gniffel*
pluk
duw
*yuk*
pluk
duw
 
enfin
je snapt em.
 
Dat plakt,
maar dat plakt niet hetzelfde als gewone boter.
 
De bedoeling
het Grote Plan
is dat je 2/3 van je deegoppervlak vol boter duwt.
 
Je mag dat er best goed in moffelen.
Of niet.
Speelt geen rol.
Wat het snelste gaat.
Maar ook niet freaken,
want zo snel moet het nu ook weer niet gaan.
 
Belangrijk:
2/3de van je deeg.
Dus verdeel in gedachten die lap in 3 stukken,
en hou je daar aan.
 
 
Als je zo ver bent.
Dan ga je het onbeboterde stuk los wiebelen van de tafel.
Als je nu gul was geweest met bloem,
is dat geen probleem.
 
Zo niet...
dan vloek je.
 
Probeer je deeg vanaf nu zo intact mogelijk te houden.
Gaten en gepros zie je uiteindelijk in je eindresultaat.
Dus behandel dat stukje deeg met liefde.
 
Dus eerst van rechts naar het midden.
en dan dat andere stuk daar over.
 
Je wil dus een stuk zonder boter,
over het middenstuk leggen.
En over dat middenstuk dan ook weer een stuk mét boter.
 
Snap'tem nog?
Zo logisch als de pest.
Want je wil geen twee beboterde stukken op elkaar leggen.
 
 
Geef dat nu een slag om.
Ik draai tegen de klok in.
Als in...
die linkerhoek boven, draai ik gewoon dat ie links onder is.
 
Wil je dat een andere draai geven,
mij best.
Maar blijf de ganse tijd dan ook zo draaien, en niet anders.
 
Voila.
Proficiat.
Ge kunt aan uw toeren beginnen.
 
Vanaf nu moet je 3 keer rollen
en dus 3 keer de boel terug dicht plooien.
 
Dat is wat 'gewoon' gerezen bladerdeeg moet hebben.
3 toeren van 3.
 
Er bestaan nog andere manieren om te toeren.
Maar laten we het even bij deze houden.
 
Bebloem weer goed je werktafel.
Rol je deeg uit.
Voorzichtig maar met genoeg kracht.
 
Je wil rollen
niet duwen.
 
Ik weet het,
je kan niet rollen zonder te duwen,
maar het is niet de bedoeling dat je de boel kapot trekt.
Dus als dat wil zeggen dat je eens zo dikwijls moet rollen,
dan is dat zo.
Het is een leuk deegje
dat komt zo terug ingekrompen.
Dus je hebt er werk aan.
 
Niemand zei dat het makkelijk was,
ik zei alleen dat het niet moeilijk was.
En dat is niet hetzelfde.
 
Wanneer je een deftige lap hebt.
Die terug rechthoekig is
Remember... daar moet je écht je werk van maken.
Dan plooi je terug je rechterkant naar het midden
en de linkerkant daar over.
 
Veeg ondertussen
en voor je de boel gaat dichtplooien,
zoveel mogelijk bloem weg.
Je hebt de bloem nodig tegen het kleven,
maar je wil deze niet bij in je deeg toeren.
 
 
Voila.
Dit is toer numero 1.
 
Je ziet nog viesjes in je deeg?
Plekjes boter?
Hubbels en bubbels?
 
Geen stress.
Da's volkomen normaal.
 
Trek je randjes mooi gelijk,
een tikkel origami zo.
 
Des te juister (is dat een woord?) je bent tijdens het toerproces
des te minder randjes moet je er nadien gaan afsnijden omdat ze onbruikbaar zijn.
 
 
Leg een handdoek over je deegje
en laat het zo een minuutje of 5 rusten.
 
Is het heel warm in de kamer,
of doe je dit in putteke zomer,
leg je deeg dan even in de koelkast.
 
Wat is het punt van het rusten?
Je bewerkt de boter door het uit te rollen
je maakt de boter zacht dus.
 
De lagen krijg je door hele dunne laagjes boter tussen dunne laagjes deeg.
Je wil dus dat je boter boter blijft.
En niet dat het door de warmte in je deeg gaat trekken.
 
Dus je laat het rusten tussendoor.
Zo stolt het weer.
Is het te warm buiten of binnen
dan help je het even door het in de koelkast te leggen.
 
Tijd voor een volgende toer.
Draai eerst je lap terug een slag.
 
Ik dus weer de linker bovenhoek langs links naar beneden.
 
En terug uitrollen, eerst in die richting
dan in de andere richting.
 
Hou je lap rechthoekig !
 
Terug de rechterkant naar het midden
en de linkerkant naar het midden.
 
Tussendoor goed alle bloem er af vegen.
 
 
Voila.
 
Dit is toer numero 2.
 
 
Je ziet.
Nog steeds vlekjes
en zelfs een beetje een jakkie effect.
 
Maar dat mag.
 
Terug handdoekje.
5 minuutjes rust.
 
En datzelfde doe je dan gewoon nog eens een keertje.
Voor toer numero 3.
 
Lees nog eens:
je hebt NOG een toer nodig dus.
Het is niet omdat ik niet weer 3 dezelfde foto's heb getrokken,
dat je die toer niet moet doen.
Huphup !
 
Je moet in totaal 4 keer je deeg naar binnen gevouwen hebben.
 
Eén keertje helemaal in het begin, met de boter.
Die 'toer' telt niet als toer.
En dan 3 keer zonder de boter.
Drie toeren dus.
 
Okido?
 
Bon.
Dat was het.
Je hebt nu bladerdeeg gemaakt.
 
Piece of cake.
Toch.
 
Toch?
 
Als je het nu uitrolt,
dan ga je mogelijk nog steeds hier en daar een vlekje boter zien.
Geen stress.
Da's oke.
 
Nu kan je het bewerken.
 
Reepjes snijden,
vierkantjes uit snijden voor chocoladekoeken.
Driehoekjes voor croissants.
Grote cirkels voor een taartbodem.
 
Enzovoort.
 
 
Wat je nu wel moet doen...
is voortwerken.
 
Want je deegje leeft.
Het zal rijzen
en je wil het snijden en bewerken voor het gerezen is.
 
Je stoort een deeg niet meer tijdens het rijsproces.
Dat komt in je poep bijten nadien,
door ingezakte bakprul als resultaat.
 
Dus je werkt door.
Zo simpel is dat.
 
Bakkers zijn bezige bijtjes.
En bezige bijtjes werken door.
 
Of je neemt de helft van de ingrediënten
of de helft van de helft van de ingrediënten...
en dan heb je rapper gedaan.
Strak plan.
 
Have fun !


donderdag 7 maart 2013

Lente-elfje

 
Al jaren verzamel ik teken en schilderboeken,
met het gedacht ooit eens te kunnen leren hoe dat moet.
 
Toen ik door had dat dat niet ging gebeuren
diende de boeken dus om in te bladeren en te snuffelen.
Af en toe verzuchten:
kon ik dat maar eens...
 
Schilderen
gut ja.
Dat geeft zo'n mesthoop?
De boel loopt uit
je details vervagen
gevloek alom.
En de penselen in een hoekje met een fikse zwaai.
 
Nu ik de copic markers ontdekt heb
blader ik met frisse moed door al die boeken boordevol prachtige elfen
en magnifieke feetjes.
 
Zoals het boek 'Elfen in Aquarel'.
Mooooooooi.
 
Zou ik...
Neeeeeeh joh !
Misschien toch eens...?
Allez vooruit, doe nog eens een poging.
 
Schaamteloos kopie-plakte ik dus een tekening vanuit dat boek.
In mijn pyjama
vanachter mijn eigenste lichtbak.
Zo'n dingen verzin ik altijd in het putje van de avond
eigelijk te laat om nog aan iets te beginnen.
 
Maar dwing me dan niet om te gaan slapen
want je doet zelf geen oog dicht van mijn ongelukkige gewoel en gewobbel doorheen de lakens dan.
 
Dus bumblebee-vriendje zei
al dan niet uit zelfbehoud
'allez hup, begin er aan !'.
 
En dat deed ik.
Met een bang hartje.
Want die copics
die ken ik eigelijk helemaal nog niet zo goed.
 
Dus met een tikkel lak aan techniek
vele ochtelijke uurtjes zwibberen en zwatsen der copicstiften
en geen geduld om de kleuren eerst eens te testen op een kladje
kwam er dan toch iets toonbaars uit.
 
Dus trots al een mislukte pauw
inclusief heen en weer wiebelen op mijn stoel terwijl ik dit intik
met toch wel een klein bang hartje voor de reacties...
hierbij mijn allereerste échte creatie met copic markers.
 
 
 
 
*gluurt door de spleetjes van haar dichtgeknepen oogjes*
Schiet me niet af he,
maar geef toe...
toch niet zoooooho slecht voor een beginner.
Wel?
 
Voila.
Het is lente.
 
En als dat zo doorgaat
ga ik nog menigmaal mooie dagen laten voorbij glijden
met mijn neus boven de copics.
*t t t t*




LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...