dinsdag 21 mei 2013

Cadeau-tagjes


Wie zegt dat je enkel moeilijke en ingewikkelde dingen kan doen met je copicjes?
Ik frutselde voor mijn 7de give-away iets in elkaar
iets dat altijd van pas komt.
Een leuk *ietsje* dus.

Makkelijk,
leuk om tussendoor te maken,
en simpel aan te passen aan elk inpakpapiertje.



Hoe begin je daar nu aan?

Zet je poep,
neem er wat copic markers bij
en een copic-geschikt-papiertje.

Schaar en naald zijn nodig voor de afwerking.

Mijn gebruikte copics in heel deze tutorial:
RV02
RV000
R00
V12
 
Voor verschillende effecten, toch maar 4 kleurtjes nodig.
Dat is wat zo fijn is aan copics.
Natuurlijk kan je 101 varianten maken,
met leuke kleurschakeringen,
maar hey,
da's voor een volgende keer ;-)

Bon.

Ik gebruikte voor de eerste serie volgende copicjes:
 


Ik gebruikte eerst de RV000 om een basis te leggen over heel de tag.
De randjes gaf ik een extra laagje.
Ik 'zwiep' graag van buiten naar binnen met de punt,
zo krijg je zonder veel moeite een leuk effect.
 

Ik ging met de RV02 terug over mijn randjes,
met nog een natte basis.
Om dan direct met de RV000 er terug met zwiepjes over te gaan,
voor een mooie blend.

Dat kan je nog eens doen
en nog eens
en nog eens
tot het zo donker is als je zelf wil.

Geen probleem als het wat uit je randjes komt,
je knipt het toch uit later.
 


Mijn 2de serie deed ik met volgende copicjes.
 


Ik legde weer mijn basis met de RV000, over heel de tag,
hier niet op foto.

Dan zwiepte ik met de R00,
om dan te blenden met de RV000.


 
Dat deed ik nog eens,
en nog eens,
tot ik vond dat het donker genoeg was.
 
Dus terug zwiepen met de R00,
blenden met de RV000.
 
Als laatste zwiepte ik er over met de RV02,
voor dat licht paarse schijntje op elk plekje dat ik had gemist.
Blenden met de RV000,
en als je het midden te licht blijft vinden voor de donkere randjes,
kan je met de RV000 ook wat extra kleur naar het midden duwen,
zonder je effect kwijt te zijn.
 


 
 De laatste reeks wilde ik eens iets anders dus ik haalde mijn V12 erbij.
 


Ik legde over gans de tag een basis van de RV000.
De onderkant gaf ik een extra laagje,
van beneden tot halverwege.

 
De onderkant kreeg een laagje RV02,
dat ik direct ging blenden met de RV000.
 
Om dan terug te komen met de V12,
in kleine zwiepjes,
en te blenden met de RV02.
Waar de RV02 over gaat in het vrij witte papier, ging ik nog eens blenden met de RV000.
Zo kreeg ik een zacht effect van steeds donker wordende kleuren.
 

 
 Als afwerking knip je al je tagjes uit,
leg je ze op een handdoek en prik je er met een dikke naald een gaatje in.

Voila !
Klaar voor gebruik, lekker fleurig aan een cadeautje.
Of steek ze in een koddig zakje,
en dan is het een geschenkje op zich !
 
 

woensdag 15 mei 2013

*beeuuup* !

Ken je dat gevoel?
Dat *potvernondedekke-tedjutedju-gnnnnnn!*-gevoel?
 
In alle eerlijkheid
ik flap er dan nog heel wat andere dingen ook uit
maar laten we die niet opschrijven of in detail bespreken.
 
Bon.
DAT gevoel dus.
 
Dat had ik toen ik mijn spikplinternieuwe spuitmondjes uit hun badje haalde.
En ze er dus zo uitzagen.

 
Ik zie jullie denken:
hoe doet ge dat nu?!
 
Awel ja.
Je gaat aan de slag met icing
je dropt de spuitmondjes na al dat harde labeur in een potteke met water
om ze wat te laten weken zodat je ze seffes* schoon kan proper krijgen.
 
En dan vergeet ge ze.
Voor enkele dagen.
Of misschien een week.
 
Als uwe frank dan valt.
Dan hebt ge zo'n moment.
 
Zo'n moment dat we niet nader gaan bespreken.
 
En weet ge wat?
Kijk eens wat dichter...
 
 
Ik heb er dus de pest aan om die spuitmondjes uit dat zaksken te duwen
waar dikwijls toch nog een tits icing in zit.
Heel uw handen onder dat gekleurde spul.
Dus ik knip meestal zo'n tootke er af,
net boven het spuitmondje.
 
Je ziet het.
Soms ook net in het spuitmondje.
 
Again
zo'n moment.
 
Tja...
haast en spoed
bla bla.
 
Trek daar dus uw lessen uit:
*wees niet lui
*maak die krengen direct proper
*laat geen spuitmondjes badderen
*wees niet lui -hoezo...val ik in herhaling?-
*als ge al uwe tijd in koekjes decoreren kunt steken,
dan moet ge nadien ook maar 10 minuten extra uittrekken voor de boel proper te maken
 
Een dikke *beeeeup* dus.
Tot zover de blunders van tante bumblebee.
 
Ofnee wacht,
ik heb er zo nog wel watte.
Maar laten we die bewaren voor een volgende keer.
Straks denkte gullie* dat ik helemaal niks nog deftig kan.
 
*seffes: sebiet, euhm... straks/direct... zoietske.
*gullie: hoort bij zellie, wellie, ullie en dan dus gullie.
Dus: zij, wij, jullie en nog een plattere versie van jullie.
 
Wat een leutig taaltje hebben wij toch.
 
Euhm.
Een leuk dus.
Maar dat dekt de lading niet.
 
 
 

woensdag 8 mei 2013

Een blinkie-blinkie gsm !



Ik hou van blinkie-blinkie.
Het fleurt je dag op
je gaat er helemaal vrolijk van worden
en als je iets kan laten glitteren
waarom zou je het dan niet doen?

Dus.
Ik glitterde mijn gsm.

Correctie.
Ik glitterde de gsm van bumblebee-vriendje.
Die hij al had vervangen door een ander fancy exemplaar.
Welteverstaan.

Wat hebt ge nodig om dat zelf te doen?

Een saaie gsm,
en nagellakremover
wat wattenstaafjes
een vol potje nagellak, met glittertjes natuurlijk
fimo-lak
en lots en lots of plakband.
 

 


Eerst...
ga je heel het spul ontvetten,
voor en achterkant,
elk klein detailtje.
En ga er maar dubbel over,
want een gsm... da's niets anders dan jakkie en bakkie
en nog meer van dat vies.

Dan haalt ge de plakband boven,
gewoon plain old plakband.
En dan plak je over alles dat niet mag glitteren.

Zoals het oogje van de camera,
maar ook gans het scherm
de zijkantjes,
noem maar op.


Ik begon met mijn voorkant.
Mijn schermpje heeft van die leuke hoekjes en afgeronde kantjes
dus ik spendeerde veel tijd in het afplakken daarvan.

En dan...
kan je beginnen lakken.

Zo simpel is het.
Een laagje...
en nog een laagje.

En goed wachten tot alles droog is tussendoor.

Ik hield het bij een 4-tal laagjes.
Toen was het glitter genoeg naar mijn goesting.
Mijn nagellak gaf niet zo veel dekking
dus ik kreeg geen strepeneffect,
maar ik moest er wel meer overgaan.
 


Voila,
dacht ik.
 
Dat was het.
Zo leuk !!
 
Neeeheee... zei mijn vriendje.
'Waarom doet ge den achterkant nu ook niet?'
met zo een wijsneuzerig stemmetje
'Toch tof?'
voegde hij er nog aan toe, met een gemeen lachje.
 
Eh...
Een snelle blik op mijn potteke nagellak
dat dus niet volvol was vanaf de start
gaf me een klein ambetant gevoel.
Geraak ik hiermee nog rond?
Of niette?
Of welle?
Och.
Doe eens zot,
is't niet goed, dan vliegt het er terug af.
Met 1001 wattekes en een portie remover.
 
Oke dan.
Mét klein stemmetje.
 
Zelfde principe.
Ontvetten.
Lakken.
En niet freaken omdat je halverwege even denkt dat het helemaal niet in orde gaat komen.
 
Het had heeeeeel wat laagjes nodig tegen de tijd dat ik content was.




 

Om af te werken,
prikte ik de gaatjes open,
bij mij zaten er gaatjes in...
ik weet niet of dat altijd zo is.
Zo'n kenner ben ik niet.
 
Prik ze van buiten naar binnen open,
dan krijg je geen viezig prulletje aan de buitenkant,
maar dan zit dat lekker binnen.
 
Ik hield dat wel een beetje bij.
Twee laagjes,
*prik er door*
nog twee laagjes
*prik er door*
 
Omdat nagellak maar nagellak is
en ik daar niet zo veel vertrouwen in had
haalde ik mijn fimo-lak boven.
 
Je weet wel
 
Twee laagjes er op.
Twee rappe laagjes,
want dat spul is vloeibaar en rap te verdelen.
(lees: ik heb nog steeds een glossy laagje over half mijn rechterhand)
 
En dan veel geduld hebben.
Zodat alles schoon kon uitharden en opdrogen.
 

Het enige waar ik een beetje schrik voor had...
stel nu dat ik de plakband er af haal...
en ik ineens ook alles kan mee afpellen?
Ik denk dat ik dan in een hysterische bui schiet...
 
Gelukkig voor bumblebee-vriendje
die rap toch even snel naar het wc moest op dat cruciale moment
kwam het er eigelijk gewoon schoontjes af.
 
Zonder morren of porren.
 




Dus maakte ik van mijn -ahum... die van vriendje dus- saaie gsm
een blinkieblinkie exemplaar !
 


Veeeeeel beter,
toch?
 
Het stonk nog een dag of 2-3 naar fimo lak, en nagellak.
Wat ervoor zorgde dat ik één nachtje niet kon slapen
omdat de gsm in kwestie naast mij slaapt wegens gedwongen en minder gedwongen redenen.
En ook omdat ik lichtelijk freaky doe als ik mijn gsm niet bij de hand heb, binnen straal van 7.25m.
Misschien ook omdat ik zonder niet opsta om 7u 's morgen.
Alle bon.
Om vele redenen dus.
 
Maar we zijn ondertussen enkele maandjes verder
en nog steeds blinkt ie mooi
hangt alles er nog prachtig aan
stinkt ie niet meer
en zorgt ie dat ik elke keer 'oooooh wat is het toch mooohoooi' denk als ik het zie.
 
Missie geslaagd!

Voor herhaling vatbaar,
bij vriendjes-volgende-oude-gsm?
In't roze dan.
De nagellak staat al klaar.

Zomaar.
Per ongeluk.

*pumpidum*
 


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...